پاینده ایران
یادداشت ۱۶۷۰
دربارۀ ما : بهنام خداوند جان و خرد «گفتگو روی میز خاورمیانه » پژوهشگران و اندیشمندان مستقل ملی مسائل و وقایع خاورمیانه و همسایگان ایران را بهصورت جاری و روزآمد مطرحق میکنند و به لحاظ نوع ریشههای تاریخی و بینالمللی را مورد توجه قرار داده و در راستای دفاع از منافع ملی و آینده پژوهی به آن میپردازند. امید است که با استقبال از پرسشها و اظهارنظرهای دیگر علاقهمندان بر غنای «گفتگو روی میز خاورمیانه» افزوده شود.
یادداشت ۱۶۷۰ / برای افکندن طوق لعنت و بردگی برجام بر گردن مردم و ملت ایرانپاینده ایران
یادداشت ۱۶۶۹
پاینده ایران
یادداشت ۱۶۶۸
پاینده ایران
یادداشت ۱۶۶۷
محوطههای تاریخی و باستانی ، گورستان نیستند
به انگیزهی ۲۰ مهرماه روز جهانی حافظ
حافظ از دیدگاه فردیش نیچه
هوشنگ طالع
فردریش نیچه، فاخرترین فیلسوف غرب، مردی که در پی «دگرگونسازی همه ارزشها» است ؛ کسی که با یاری فلسفهی چکش در پی « بتشکنی » است و مهمترین گفتار فلسفی خود را از زبان زرتشت و با عنوان «چنین گفت زرتشت» بیان کرده و شاهکاری چونان «اراده معطوف به قدرت » آفریده است، با ستایش ویژه و بیمانند از «حافظ» سخن میگوید .
فردریش نیچه ، تنها کسی را که مورد ستایش قرار میدهد و تا پایان عمر او را نفی نمیکند ، حافظ است .
نیچه در شعری سرشار از سرمستی « عشق » به حافظ ، او را چنین میستاید .
به حافظ
میخانهای که پی افکندهای
رفیعتر است از هر خانهای
و شرابی که در آن انداختهای
نتواند نوشیدن، جهانی
مرغی که ققنوس بود، روزی و روزگاری
اکنون، مهمان خانهی تست
و آن «موشی» که «کوهی» زاد ، روزی ،
گمان و گوییا، آن هم خود تست
همهی آنها که گفتم هستی و هیچ
تو، هم میخانهای
و هم، جام شراب
تو ققنوسی
تو کوهی و تو موش
تو در خود میشوی ، چو جاودانه
ز خود سر میزنی ، هر دم ، هماره
« بلندا »ها ز تو در فکرت آیند
که «ژرفا» را همه ، تو روشنایی
تو هستی، مایهی مستی مستان
چرا و بهر چیست
ترا ، جام و شرابی
اینده ایران
یادداشت ۱۶۶۶
شکست سلطان
پاینده ایران
یادداشت ۱۶۶۵
مشکل اقتصاد ایران: دزدی، چپاول و غارت (۲)
پاینده ایران
یادداشت ۱۶۶۴
مشکل اقتصاد ایران : دزدی ، چپاول و غارت
پاینده ایران
یادداشت ۱۶۶۳
خیاط در کوزه افتاد .
تعداد صفحات : 0